Terapia hormonalna raka piersi jest ważnym sposobem leczenia raka piersi z obecnością receptorów hormonalnych.Główną przyczyną lekooporności u pacjentów z HR+ po otrzymaniu terapii pierwszego rzutu (tamoksyfen TAM lub inhibitor aromatazy AI) są mutacje w genie receptora estrogenowego α (ESR1).Pacjenci otrzymujący selektywne degradatory receptora estrogenu (SERD) odnieśli korzyści niezależnie od statusu mutacji ESR1.
W dniu 27 stycznia 2023 r. FDA zatwierdziła elacestrant (Orserdu) dla kobiet po menopauzie lub dorosłych mężczyzn z zaawansowanym lub przerzutowym rakiem piersi z mutacjami ER+, HER2-, ESR1 i progresją choroby po co najmniej jednej linii terapii hormonalnej.pacjenci z nowotworem.FDA zatwierdziła również test Guardant360 CDx jako dodatkowe urządzenie diagnostyczne do badań przesiewowych pacjentek z rakiem piersi otrzymujących elastran.
Zatwierdzenie to opiera się na badaniu EMERALD (NCT03778931), którego główne wyniki zostały opublikowane w JCO.
Badanie EMERALD (NCT03778931) jest wieloośrodkowym, randomizowanym, prowadzonym metodą otwartej próby, kontrolowanym substancją czynną badaniem klinicznym III fazy, do którego włączono łącznie 478 kobiet i mężczyzn po menopauzie z chorobą ER+, zaawansowaną HER2 lub chorobą z przerzutami, z których 228 miało ESR1 mutacje.Do badania potrzebni byli pacjenci z progresją choroby po uprzedniej terapii hormonalnej pierwszego lub drugiego rzutu, w tym inhibitorów CDK4/6.Kwalifikujący się pacjenci otrzymali co najwyżej chemioterapię pierwszego rzutu.Pacjenci zostali losowo przydzieleni (1:1) do grupy otrzymującej doustnie erastrol w dawce 345 mg raz na dobę (n=239) lub do grupy otrzymującej terapię hormonalną wybraną przez badacza (n=239), w tym fulwestrant (n=239).166) lub inhibitory aromatazy (n=73).Badania stratyfikowano według statusu mutacji ESR1 (wykryta vs. niewykryta), wcześniejszej terapii fulwestrantem (tak vs. nie) i przerzutów do narządów wewnętrznych (tak vs. nie).Status mutacji ESR1 określono za pomocą ctDNA przy użyciu testu Guardant360 CDx i ograniczono do mutacji zmiany sensu ESR1 w domenie wiążącej ligand.
Pierwszorzędowym punktem końcowym skuteczności było przeżycie wolne od progresji choroby (PFS).Statystycznie istotne różnice w PFS zaobserwowano w populacji ITT (intent-to-treat) i podgrupach pacjentów z mutacjami ESR1.
Wśród 228 pacjentów (48%) z mutacją ESR1 mediana PFS wyniosła 3,8 miesiąca w grupie otrzymującej elacestrant w porównaniu z 1,9 miesiąca w grupie otrzymującej fulwestrant lub inhibitor aromatazy (HR=0,55, 95% CI: 0,39-0,77, dwustronna wartość p = 0,0005).
Eksploracyjna analiza PFS u 250 (52%) pacjentów bez mutacji ESR1 wykazała HR 0,86 (95% CI: 0,63-1,19), co sugeruje, że poprawa w populacji ITT była w dużej mierze związana z wynikami w populacji z mutacją ESR1.
Najczęstsze działania niepożądane (≥10%) obejmowały nieprawidłowości w wynikach badań laboratoryjnych, w tym ból mięśniowo-szkieletowy, nudności, zwiększenie stężenia cholesterolu, zwiększenie aktywności AspAT, zwiększenie trójglicerydów, zmęczenie, zmniejszenie stężenia hemoglobiny, wymioty, zwiększenie aktywności AlAT, zmniejszenie stężenia sodu, zwiększenie stężenia kreatyniny, zmniejszenie apetytu, biegunkę, ból głowy, zaparcia, bóle brzucha, uderzenia gorąca i niestrawność.
Zalecana dawka elastrolu wynosi 345 mg doustnie raz dziennie z pożywieniem do czasu progresji choroby lub wystąpienia nieakceptowalnej toksyczności.
Jest to pierwszy doustny lek SERD, który uzyskał pozytywne wyniki w kluczowym badaniu klinicznym u pacjentek z rakiem piersi w zaawansowanym stadium ER+/HER2 lub rakiem piersi z przerzutami.I niezależnie od populacji ogólnej lub populacji z mutacją ESR1, Erasetran przyniósł statystycznie istotne zmniejszenie PFS i ryzyka zgonu oraz wykazywał dobre bezpieczeństwo i tolerancję.
Czas postu: 23-04-2023
